nacinać

nacinać
{{stl_3}}nacinać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}naʨ̑inaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}naciąć{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}ściąć dużo{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}naciąć [czegoś] {{/stl_22}}{{stl_33}}kwiatów {{/stl_33}}{{stl_14}}[viel von etw] schneiden {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zrobić nacięcie{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}korę drzewa {{/stl_33}}{{stl_14}}einkerben{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}płytkę {{/stl_33}}{{stl_14}}einritzen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • nacinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nacinaćam, nacinaća, nacinaćają, nacinaćam {{/stl 8}}– naciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, nacinaćtnę, nacinaćtnie, nacinaćtnij, nacinaćciął, nacinaćcięli, nacinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nacinać się – naciąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać się oszukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nacięła się, kupując samochód na giełdzie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nacinać — → naciąć …   Słownik języka polskiego

  • naciąć — dk Xc, natnę, natniesz, natnij, naciąćciął, naciąćcięła, naciąćcięli, naciąćcięty nacinać ndk I, naciąćam, naciąćasz, naciąćają, naciąćaj, naciąćał, naciąćany 1. «ściąć czego dużo; narznąć» Naciąć kwiatów, trawy, trzciny, sieczki. 2. «przeciąć… …   Słownik języka polskiego

  • gwintować — ndk IV, gwintowaćtuję, gwintowaćtujesz, gwintowaćtuj, gwintowaćował, gwintowaćowany techn. «nacinać gwinty» ∆ Broń gwintowana «broń palna z lufą mającą wewnątrz ślimakowato biegnącą bruzdę, która nadaje pociskowi ruch obrotowy» …   Słownik języka polskiego

  • karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… …   Słownik języka polskiego

  • karbować — ndk IV, karbowaćbuję, karbowaćbujesz, karbowaćbuj, karbowaćował, karbowaćowany 1. «robić na czymś karby, nacięcia; nacinać, wycinać, znaczyć» Karbować ścięte drzewa. ◊ Karbować sobie w pamięci «zapamiętywać» 2. «układać coś w karby; fałdować,… …   Słownik języka polskiego

  • na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… …   Słownik języka polskiego

  • nacinanie — n I rzecz. od nacinać …   Słownik języka polskiego

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • żłobek — m III, D. żłobekbka, N. żłobekbkiem; lm M. żłobekbki 1. «zakład opiekuńczo wychowawczy dla dzieci do lat trzech, sprawujący nad nimi pieczę w czasie wykonywania pracy zawodowej przez rodziców lub opiekunów» Umieścić dziecko w żłobku. 2. «wąski… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”